Partyk Aleksandra, Wniosek o wyłączenie sądu od prowadzenia sprawy

W orzecznictwie jednolicie przyjmuje się, że strona nie może złożyć skutecznego wniosku o wyłączenie sądu, bowiem instytucja taka nie jest znana kodeksowi postępowania cywilnego. Strona może jedynie złożyć wniosek o wyłączenie od orzekania konkretnego sędziego (konkretnych sędziów) z powołaniem się na przesłanki, o których mowa w art. 48 k.p.c. i art. 49 k.p.c. Dostrzec przy tym należy, iż złożenie przez stronę wniosku o wyłączenie sądu powoduje, że przewodniczący w sądzie powinien wezwać stronę do uzupełnienia braków tego wniosku, poprzez wskazanie danych osobowych sędziów, których wniosek dotyczy wraz ze wskazaniem przyczyn uzasadniających ich wyłączenie (odrębnie do każdego z nich), na podstawie art. 130 k.p.c. - pod rygorem zwrotu wniosku. Zauważa się przy tym, iż wniosek o wyłączenie sądu jest niedopuszczalny, co oznacza, że podtrzymanie przez stronę wniosku o wyłączenie sądu skutkować będzie jego odrzuceniem. W orzecznictwie przyjmuje się przy tym, że zarówno zarządzenie o zwrocie wniosku o wyłączenie sądu (nieuzupełnione w sposób właściwy) jak i postanowienie o odrzuceniu wniosku o wyłączenie sądu mają charakter rozstrzygnięć niezaskarżalnych. Wskazuje się nadto, że choć procedura cywilna nie zna (i nie dopuszcza możliwości) wyłączenia sądu od prowadzenia sprawy, to jeśli zachodzą podstawy do wyłączenia od orzekania wszystkich sędziów danego sądu, to faktycznie ma miejsce "wyłączenie tego sądu" od orzekania.