Krudysz Marcin, Właściwość miejscowa organu egzekucyjnego w sprawach prowadzonych przez tzw. „duże urzędy skarbowe”

Z dniem 1 stycznia 2004 r. powołano urzędy skarbowe właściwe dla niektórych kategorii podatników, przy czym ustawę o urzędach i izbach skarbowych znowelizowano w ten sposób, że obok dotychczas obowiązującej kategorii urzędów skarbowych obejmujących właściwością rzeczową i miejscową wszystkich podatników, powołano nową kategorię urzędów skarbowych dla niektórych kategorii podatników, wskazanych za pomocą kryteriów ustalonych w tej ustawie (art. 5 ust. 9a i ust. 9b ustawy z dnia 21 czerwca 1996 r. o urzędach i izbach skarbowych). W związku z tym pojawiły się rozbieżności co do stosowania tych przepisów w przypadku konieczności określenia właściwości miejscowej organu egzekucyjnego, jeżeli organem podatkowym właściwym dla zobowiązanego stał się urząd skarbowy wskazany w art. 5 ust. 9a i ust. 9b u.u.i.s. Według jednego stanowiska, określenie właściwości miejscowej organu egzekucyjnego następuje z uwzględnieniem ogólnej reguły wyrażonej w art. 22 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W innych orzeczeniach postuluje się natomiast, że to naczelnicy „dużych urzędów skarbowych” są właściwi miejscowo do prowadzenia egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, jeżeli zobowiązany został zaliczony do kategorii podatników wskazanych w art. 5 ust. 9a i ust. 9b u.u.i.s.