Krudysz Marcin, Warunek uznania wydatków za „niezbędne” w przypadku realizacji czynności poza miejscem zamieszkania lub siedzibą obrońcy z urzędu

Na podstawie art. 84 § 2 k.p.k., gdy obrońca z urzędu ma dokonać czynności poza siedzibą lub miejscem zamieszkania, istnieje możliwość wyznaczenia dla dokonania tej czynności innego obrońcy spośród miejscowych adwokatów. W tym celu potrzebny jest uzasadniony wniosek dotychczasowego obrońcy. Natomiast § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (poprzednio: § 19 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu) do kosztów nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa zalicza niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata.

Niejednolicie w związku z ww. przepisami rozstrzygane jest zagadnienie czy - w przypadku realizacji czynności poza miejscem zamieszkania lub siedzibą obrońcy z urzędu - warunkiem uznania wydatków za „niezbędne” w rozumieniu § 2 pkt 2 ww. rozporządzenia, jest złożenie wniosku, o którym mowa jest w art. 84 § 2 k.p.k., o wyznaczenie innego obrońcy i jego nieuwzględnienie, czy też złożenie takiego wniosku nie jest wymagane.