Partyk Aleksandra, Ujawnienie danych osobowych człowieka w publikacji medialnej w kontekście naruszenia jego dóbr osobistych

Publikacja danych osobowych człowieka w mediach bez jego zgody stanowi, w świetle utrwalonego poglądu judykatury, naruszenie jego dóbr osobistych. Bezprawność publikacji wyłącza – w odniesieniu do osób objętych postępowaniem karnym – uprzednia zgoda sądu lub prokuratora. Wskazuje się jednak również, że w przypadku osób publicznych, gdy za ujawnieniem imienia i nazwiska przemawia interes społeczny, a informacje są prawdziwe, do naruszenia dóbr osobistych jednak nie dochodzi. Nie ma również naruszenia dóbr osobistych, gdy w publikacji mowa jest o określonych zdarzeniach, a nie o konkretnych osobach biorących w nich udział. Wyrażono również szereg stanowisk wskazujących na niedostateczność anonimizacji polegającej na wskazaniu jedynie inicjałów imienia i nazwiska człowieka, jeżeli na podstawie innych danych przedstawionych w publikacji ustalenie jego tożsamości jest realnie możliwe dla przeciętnego odbiorcy. Zaprezentowano także zapatrywanie, iż posłużenie się w publikacji imieniem i pierwszą literą nazwiska osoby nie jest stygmatyzujące, choć tego rodzaju oznaczenia stosowane bywają również wobec przestępców.