Gabriel-Węglowski Michał, Szczególne udręczenie jako znamię przestępstwa

Kodeks karny w przypadku trzech czynów zabronionych tworzy typy kwalifikowane poprzez znamię szczególnego udręczenia ofiary przestępstwa, co wiąże się z surowszą karalnością. Mamy tu do czynienia z klauzulą generalną, wymagająca wypełnienia treścią poprzez praktykę. Zagadnienie to jest jednak utrudnione poprzez posługiwanie się również przez tę samą ustawę znamieniem szczególnego okrucieństwa. Zachodzi zatem także pytanie – na tle wykładni pierwszego pojęcia – o wzajemne relacje tych terminów. Odpowiedź orzecznictwa, jak się okazuje nie jest jednoznaczna. Można wyróżnić przynajmniej dwa kierunki poglądów.