Partyk Aleksandra, Spełnienie zobowiązania na rzecz jednego z wierzycieli jako czynność prawna dokonana z pokrzywdzeniem pozostałych wierzycieli

W praktyce sądowej pewne trudności budzi problematyka oceny, czy dokonanie przez dłużnika czynności prawnej polegającej na zaspokojeniu jednego z wierzycieli, wskutek czego stał się on niewypłacalny w stosunku do pozostałych wierzycieli, może być uznane za bezskuteczne wobec nich na podstawie art. 527 k.c. Wskazuje się, że spełnienie zobowiązania stanowi obowiązek dłużnika, a przy tym ma on prawo wyboru wierzyciela, którego chce zaspokoić, tego rodzaju działanie nie może więc być kwestionowane w skardze pauliańskiej. Warunkiem jest tu jednak, aby spełnione świadczenie ściśle odpowiadało treści zobowiązania dłużnika, którego spełnienie jest mu nakazane pod rygorem przymusu państwowego. Z drugiej strony zauważa się jednak, iż nie jest prawem dłużnika arbitralne uprzywilejowywanie jednych wierzycieli kosztem pozostałych, a takie postępowanie jest w istocie ich pokrzywdzeniem. Dodaje się przy tym, że nie jest takim samowolnym wyborem zaspokojenie wierzyciela korzystającego z ustawowego pierwszeństwa przed innymi.