Partyk Aleksandra, Partyk Tomasz, Skutki procesowe zawiadomienia strony o terminie rozprawy z naruszeniem art. 149 § 2 k.p.c.

W judykaturze pojawił się szereg poglądów odnoszących się do skutków procesowych w przypadku niewłaściwego zawiadomienia strony (lub jej pełnomocnika) o terminie rozprawy, na gruncie art. 149 § 2 k.p.c. Przyjmuje się, że rygory art. 149 § 2 k.p.c. (forma wezwania lub ogłoszenia) muszą być w procesie cywilnym bezwzględnie zachowane, bowiem w przypadku odmiennym w ogóle do skutecznego zawiadomienia o rozprawie nie dochodzi. Art. 149¹ k.p.c. zezwala sądowi na dokonywanie wezwań w innej formie (w szczególności telefonicznie), jednakże w takim przypadku winien być zachowany minimalny trzydniowy termin określony w art. 149 § 2 k.p.c. Niedochowanie tego terminu w postępowaniach cywilnych, niezależnie od ich rodzaju, jest uchybieniem procesowym mogącym wpływać na wynik sprawy. Jeżeli jednak bezpośrednio po rozprawie przeprowadzonej mimo wadliwego zawiadomienia strony wydany został wyrok, to postępowanie dotknięte jest nieważnością z uwagi na pozbawienie jej możliwości obrony. Podobnie nie jest dopuszczalne wyrokowanie zaoczne, w tym wydanie wyroku zaocznego „zastrzeżonego”, jeśli zawiadomienie pozwanego o terminie rozprawy uchybiało standardom proceduralnym. Natomiast jednolicie orzecznictwo przyjmuje, że w przypadku odroczenia terminu publikacji orzeczenia po zamknięciu rozprawy norma art. 149 § 2 k.p.c. nie znajduje zastosowania.