Partyk Tomasz, Skutki procesowe braku interesu prawnego strony (gravamen) we wniesieniu środka zaskarżenia

Jest w procesie cywilnym utrwaloną zasadą, że środek zaskarżenia może skutecznie wnieść jedynie ta strona, która posiada interes prawny (gravamen) w zaskarżeniu orzeczenia sądu niższej instancji. Ukształtowały się jednak dwie praktyki rozstrzygania o środku wniesionym przez osobę, która stosownym interesem prawnym się nie legitymuje. Pierwsza z koncepcji zasadza się na założeniu, że środek taki jest formalnie dopuszczalny, jednak merytorycznie niezasadny i winien podlegać oddaleniu. Druga – polega na twierdzeniu, iż gravamen stanowi warunek dopuszczalności środka zaskarżenia, a jego brak prowadzi do jego odrzucenia. W uchwale 7 sędziów Sądu Najwyższego do sygn. akt III CZP 88/13, której nadano moc zasady prawnej, opowiedziano się za stanowiskiem drugim, z tym jednak zastrzeżeniem, że środek zaskarżenia, mimo braku interesu prawnego skarżącego w jego wniesieniu, podlegać powinien merytorycznemu rozpoznaniu, jeżeli przemawia za tym interes publiczny.