Dulewicz Katarzyna, Skutek przekroczenia 24-miesięcznego okresu zatrudnienia określonego w ustawie antykryzysowej

Ustawa o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców (dalej: ustawa antykryzysowa) wprowadziła obostrzenia w zawieraniu umów terminowych. Maksymalny czas trwania takich umów nie mógł przekroczyć 24 miesięcy. Jednocześnie ustawa antykryzysowa nie wprowadziła sankcji za przekroczenie tego okresu. Nie budziło wątpliwości, że skutkiem przekroczenia 24-miesięcznego okresu jest przekształcenie umowy terminowej w umowę o pracę na czas nieokreślony. Spór dotyczył okresu, od jakiego należy uważać obowiązującą umowę o pracę za umowę bezterminową. W orzecznictwie Sądu Najwyższego ukształtowały się dwa rozbieżne poglądy. Jeden z nich zakłada, że umowa terminowa zawarta na okres dłuższy niż 24 miesiące staje się umową o pracę na czas nieokreślony z chwilą przekroczenia 24-miesięcznego okresu. Zgodnie z drugim poglądem, umowa terminowa staje się umową na czas nieokreślony już z chwilą jej zawarcia.