Rzęsiewicz Karol, Skierowanie decyzji do osoby nieżyjącej jako rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Linie orzecznicze
Opublikowano: LEX/el. 2021
Status: Aktualna
Autor:

Skierowanie decyzji do osoby nieżyjącej jako rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.

Nieodzownym elementem postępowania administracyjnego, są jego podmioty. Musi występować organ władny do orzekania, a także strona, do której będzie skierowana decyzja organu. Zgodnie z art. 28 k.p.a. stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Osoba fizyczna może być stroną postępowania, jeśli posiada zdolność prawną, czyli zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków. Zgodnie z art. 8 k.c., zdolność prawna osoby fizycznej powstaje z chwilą narodzin, a kończy się z chwilą śmierci. Powyższe oznacza, iż po śmierci osoby fizycznej, nie może ona być podmiotem decyzji administracyjnej. Art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. przewiduje jako przesłankę możliwości stwierdzenia nieważności decyzji, sytuacje, w których została ona wydana bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa. O takim naruszeniu prawa możemy mówić wtedy, gdy spełnione są łącznie trzy przesłanki „tj. oczywistości naruszenia prawa, uwzględnienia charakteru przepisu oraz skutków społeczno-gospodarczych decyzji niemożliwych do zaakceptowania z punktu widzenia obowiązującej zasady praworządności” .

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX