Krudysz Marcin, Rozstrzyganie spraw dotyczących obiektów budowlanych, których budowę zakończono przed 1 stycznia 1995 r. lub w stosunku do których przed tym dniem wszczęto postępowanie administracyjne, a które wybudowano niezgodnie z przepisami ustawy obowiązującej w trakcie ich budowy

Zgodnie z art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r. obiekty budowlane lub ich części, będące w budowie lub wybudowane niezgodnie z przepisami obowiązującymi w okresie ich budowy, podlegają przymusowej rozbiórce albo przejęciu na własność Państwa bez odszkodowania i w stanie wolnym od obciążeń, gdy terenowy organ administracji państwowej stopnia powiatowego stwierdzi, że obiekt budowlany lub jego część znajduje się na terenie, który zgodnie z przepisami o planowaniu przestrzennym nie jest przeznaczony pod zabudowę albo przeznaczony jest pod innego rodzaju zabudowę. Przepis ten w związku z art. 103 ust. 2 Prawa budowlanego z 1994 r. znajduje zastosowanie w rozstrzyganiu spraw dotyczących obiektów budowlanych zbudowanych w ramach samowoli budowlanej, których budowa zakończyła się przed dniem 1 stycznia 1995 r. lub w stosunku, do których przed tym dniem zostało wszczęte postępowanie administracyjne.

Zaistniały w judykaturze problem dotyczy rozstrzygnięcia, które przepisy o planowaniu przestrzennym należy stosować przy rozpoznaniu sprawy w przedmiocie przymusowej rozbiórki: przepisy obowiązujące w trakcie trwania procesu budowlanego, czy też przepisy obowiązujące w dniu orzekania przez organ administracji.