Partyk Aleksandra, Partyk Tomasz, Posadowienie obiektu budowlanego na gruncie jako działanie stanowiące immisję na nieruchomości sąsiednie

Problematyka immisji, jakie może wywoływać samo posadowienie budowli na nieruchomości, ma znaczenie nie tylko na gruncie prawa cywilnego, ale również prawa administracyjnego, jako immanentnie związana z przesłankami udzielenia pozwolenia na budowę. Wskazać należy na utrwalony pogląd orzecznictwa, zgodnie z którym samo w sobie zabudowanie nieruchomości nie może stanowić per se immisji na nieruchomości sąsiednie. W przypadkach jednak, w których budowla przez swoje istnienie powoduje realne utrudnienie w korzystaniu z nieruchomości sąsiedniej, możliwe jest poszukiwanie ochrony na gruncie prawa cywilnego. Na etapie udzielania pozwolenia na budowę organ administracyjny powinien mieć na uwadze te kwestie, zwłaszcza w przypadku, gdy ma dojść do zabudowy nieruchomości w pobliżu jej granicy, bowiem pozwolenie na budowę nie powinno sanować stanu z założenia poważnie godzącego w sposób korzystania z nieruchomości sąsiednich. Tym bardziej, że w świetle ugruntowanej linii orzeczniczej, jeżeli budowla została wzniesiona zgodnie z pozwoleniem na budowę, to nie jest dopuszczalne, w trybie powództwa negatoryjnego, doprowadzenie do jej rozbiórki.