Partyk Tomasz, Podstawy przyznania sumy pieniężnej w przypadku uwzględnienia skargi na przewlekłość postępowania

W orzecznictwie przyjmuje się, że z racji podstawowej funkcji przyznawania zasadnie skarżącemu się na przewlekłość postępowania odpowiedniej sumy pieniężnej, a to z jednej strony funkcji sankcji dla państwa za niewłaściwą organizację wymiaru sprawiedliwości, a z drugiej strony – rekompensaty dla skarżącego, wymiar odpowiedniej sumy pieniężnej powinien być wypadkową długotrwałości zwłoki w rozpoznaniu sprawy, przy uwzględnieniu jej przyczyn oraz stopnia dolegliwości przewlekłości postępowania dla skarżącego. Utrwalony jest również pogląd, zgodnie z którym ustalając wysokość odpowiedniej kwoty pieniężnej przyznawanej w przypadku uwzględnienia skargi na przewlekłość postępowania, należy mieć na względzie, czy przyczyną zwłoki w rozpoznaniu sprawy nie było postępowanie samego skarżącego. Zauważa się również zasadność wzięcia pod uwagę wartości przedmiotu sporu. Natomiast nie jest przesłanką wymiaru odpowiedniej kwoty pieniężnej „dobro wymiaru sprawiedliwości”. W dawniejszym orzecznictwie dostrzec można też stanowisko, w myśl którego jeżeli skarżący nie wykazał, że na skutek przewlekłości postępowania doznał realnej krzywdy, to nie ma podstaw do przyznania mu odpowiedniej sumy pieniężnej przy uwzględnieniu skargi na przewlekłość postępowania.