Partyk Aleksandra, Partyk Tomasz, Podstawy kontroli przez sąd odwoławczy niezaskarżalnych postanowień w trybie art. 380 k.p.c.

W orzecznictwie dostrzec można dwa częściowo sprzeczne poglądy odnośnie przesłanek, jakie powinny zostać spełnione, by sąd odwoławczy mógł skontrolować na podstawie art. 380 k.p.c., przy rozpoznawaniu środka odwoławczego, inne niezaskarżalne orzeczenia, których treść miała wpływ na wynik sprawy. Z jednej strony podkreśla się, że wniosek, o którym mowa w art. 380 k.p.c. powinien być wyraźny (zwłaszcza gdy stronę reprezentuje profesjonalny pełnomocnik), a sąd nie może dokonywać kontroli niezaskarżalnych postanowień z urzędu. Nie stanowi przy tym stosownego wniosku strony samo tylko przedstawienie w środku odwołanych zarzutów przeciwko określonemu orzeczeniu. Z drugiej strony wskazuje się natomiast, iż jeżeli strona w środku zaskarżenia koncentruje się na problematyce dotyczącej określonego zagadnienia będącego przedmiotem rozstrzygnięcia zawartego w niezaskarżalnym postanowieniu, to w istocie należy przyjąć, że domaga się ona kontroli przez sąd odwoławczy tego postanowienia, w trybie art. 380 k.p.c., choćby stosownego wniosku wprost nie wyraziła.