Janczukowicz Krzysztof, Odpowiedzialność karna za prowadzenie gry z naruszeniem art. 14 ustawy o grach hazardowych

Art. 107 k.k.s., przewidujący odpowiedzialność za prowadzenie gry hazardowej (w tym gry na automatach) wbrew przepisom ustawy z 2009 r. o grach hazardowych (u.g.h.), jest typowym przepisem blankietowym. To, czy sprawca wyczerpuje znamiona czynu z art. 107 k.k.s., zależy więc od tego, czy naruszył inne przepisy, a zwłaszcza art. 6 i 14 u.g.h. Problem ze stosowaniem art. 107 k.k.s. wynikł stąd, że prawo UE, a ściślej - Dyrektywa 98/34 z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, nakłada obowiązek notyfikowania Komisji Europejskiej niektórych przepisów, które mają być wprowadzone do prawa krajowego. Obowiązek notyfikacji dotyczy tzw. przepisów technicznych. Przepisy u.g.h. nie zostały poddane procedurze notyfikacji, a zaistniało podejrzenie, że mają one charakter przepisów technicznych.

Powstało duże zamieszanie, spotęgowane niejednoznacznym wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 19 lipca 2012 r. (C-213/11, LEX nr 1170754), w którym TS orzekł, że przepisy ustawy o grach hazardowych "stanowią potencjalnie przepisy techniczne (..), w związku z czym ich projekt powinien zostać przekazany Komisji zgodnie z art. 8 ust. 1 akapit pierwszy wskazanej dyrektywy, w wypadku ustalenia, iż przepisy te wprowadzają warunki mogące mieć istotny wpływ na właściwości lub sprzedaż produktów. Dokonanie tego ustalenia należy do sądu krajowego."

W tym stanie rzeczy pojawiła się w orzecznictwie sądów polskich propozycja, by sąd karny, w obliczu wątpliwości, zawiesił postępowanie i skierował pytanie do Trybunału Konstytucyjnego (zob. np. wyrok SN z dnia 28 marca 2014 r., III KK 447/13, LEX nr 1448749). Jednakże sam Trybunał Konstytucyjny orzekł, że nie jest właściwy w tej kwestii (wyrok TK z dnia 11 marca 2015 r., P 4/14, LEX nr 1652943), wobec czego propozycja ta upadła, a sądy musiały samodzielnie borykać się z problemem.

Kolejnym zdarzeniem istotnym dla rozpatrywanej kwestii była obszerna nowelizacja u.g.h. z 2015 r. (w tym art. 6 i 14 u.g.h.), która została już poddana procedurze notyfikacji (numer powiadomienia 2014/0537/PL), co świadczyłoby o tym, że polski ustawodawca uznał nowelizowane przepisy za mające charakter techniczny, a więc podlegające notyfikacji.

Kluczowym zdarzeniem jest wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 13 października 2016 r. (C-303/15, LEX nr 2122125), zapadły w wyniku pytania prejudycjalnego SO w Łodzi, zgodnie z którym art. 6 ust. 1 u.g.h. nie stanowi przepisu technicznego w rozumieniu dyrektywy 98/34.

Zdarzeniem najnowszym jest uchwała SN w sprawie I KZP 17/16, uwzględniająca powyższy wyrok TSUE.