Partyk Aleksandra, Nakazanie wypłaty do rąk jednego z małżonków wynagrodzenia za pracę drugiego z nich na podstawie art. 28 k.r.o.

W orzecznictwie utrwalił się pogląd, iż warunkiem koniecznym nakazania wypłaty całości lub części wynagrodzenia jednego z małżonków do rąk drugiego z nich, na podstawie art. 28 § 1 k.r.o., jest faktyczne trwanie wspólnego pożycia, bowiem istotą tej instytucji jest partycypacja w utrzymaniu rodziny stanowiącej pewną całość w sensie gospodarczym. Nakazanie wypłaty może obejmować nie tylko wynagrodzenie ze stosunku pracy, ale również wszelkie stałe i periodyczne dochody; nie może natomiast dotyczyć dochodów sporadycznych lub należności w ogóle nie mających charakteru zarobku, choćby nawet były one wykorzystywane na zaspokajanie potrzeb rodziny. Rozbieżności wywołuje natomiast problematyka następczego ustania tego pożycia, w kontekście dopuszczalności żądania uchylenia lub zmiany postanowienia wydanego na podstawie art. 28 § 1 k.r.o., w trybie art. 28 § 2 k.r.o. Z jednej strony wskazuje się bowiem na istotę przedmiotowej instytucji, z czym wiąże się przekształcenie – w przypadku ustania pożycia małżonków, bez względu na jego przyczyny – obowiązku z art. 28 k.r.o. w obowiązek alimentacyjny. Z drugiej strony prezentowane są w orzecznictwie stanowiska, iż zerwanie przez małżonka bez usprawiedliwionej przyczyny na stałe wspólnego pożycia, nie uzasadnia uchylenia takiego postanowienia. Utrwaliło się również, że sprawy tego rodzaju prowadzone są w postępowaniu nieprocesowym, przy czym mają charakter spraw o zaspokojenie potrzeb rodziny, o których mowa w art. 445 § 2 k.p.c.