Partyk Aleksandra, Istota postępowania o nałożenie obowiązku leczenia odwykowego przeciwalkoholowego

W myśl art. 21 ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, poddanie się leczeniu odwykowemu jest dobrowolne, zaś wyjątki od tej zasady określa ustawa. W orzecznictwie wykształcił się pogląd, zgodnie z którym stosowanie przymusu leczenia odwykowego jest dopuszczalne jedynie w przypadku ścisłego zaistnienia przesłanek określonych w przepisach art. 24 i 26 tej ustawy, przy czym nie podlegają one wykładni ekstensywnej. Podkreśla się również, że podejmowanie dobrowolnego leczenia odwykowego w zasadzie tamuje nałożenie tego rodzaju obowiązku w drodze przymusu sądowego. Te zasadnicze względy powodują, że wniosek kierowany do sądu w tym przedmiocie powinien być kompletny, w szczególności należy do niego załączyć stosowną opinię i dokumentację medyczną. Determinuje to również ograniczenie kręgu podmiotów legitymowanych do wystąpienia z takim wnioskiem. Zaznacza się również, że jako postępowania z zakresu prawa osobowego, sprawy o przymusowe leczenie odwykowe przeciwalkoholowe mają charakter kasacyjny.