Gabriel-Węglowski Michał, Eksces intensywny w obronie koniecznej

Instytucja obrony koniecznej jest jedną z tych w prawie karnym, które wzbudzają największe emocje, nie tylko wśród prawników, ale może przede wszystkim w odbiorze społecznym, na kanwie konkretnych spraw. Jest też zagadnieniem, któremu zarówno doktryna, jak i judykatura poświęciła do tej pory szczególnie wiele uwagi. Konstrukcja prawna instytucji ma charakter wieloelementowy. Jednym z nich jest współmierność lub niewspółmierność zastosowanego sposobu obrony. W tym drugim wypadku dochodzi do tzw. ekscesu intensywnego, który prowadzi do odpowiedzialności karnej zaatakowanego. Jakkolwiek wieloletni dorobek nauki prawa karnego zdaje się pozwalać na dość czytelne wyznaczenie granic obrony koniecznej – a przynajmniej tak to ujmują niektóre judykaty – to nie sposób nie dostrzec, o ile nie rozbieżności poglądów, to przynajmniej innego rozłożenia akcentów w kwestii tego, w jaki sposób broniący może odpierać bezprawny i bezpośredni zamach.