Brzozowski Piotr, Dopuszczalność zażalenia w przedmiocie ukarania organu grzywną

Stanowisko sądów administracyjnych w sprawie dopuszczalności zażalenia na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie wymierzenia grzywny organowi za nieprzekazanie temu sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia – w trybie art. 55 § 1 p.p.s.a. – nie jest jednolite. Zarysowały się dwa poglądy. Według pierwszego z nich zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego dopuszczalne jest na każdy rodzaj postanowienia w tym przedmiocie, tj. zarówno na postanowienie o wymierzeniu grzywny, jak i na postanowienie o odmowie jej wymierzenia oraz na postanowienie o odrzuceniu wniosku o wymierzenie grzywny. Skoro zażalenie służy na postanowienie, którego „przedmiotem” jest ukaranie grzywną (art. 194 § 1 pkt 10 p.p.s.a.), to zażalenie do NSA można kierować także na postanowienia inne niż tylko takie, mocą którego sąd wymierza organowi grzywnę. Drugi pogląd opiera się na założeniu, że skoro ustawodawca dookreślił, że zażalenie przysługuje na „ukaranie grzywną”, to wszelkie inne postanowienia w tym przedmiocie nie mogą być poddane kontroli instancyjnej, a zażalenia na takie postanowienia należy odrzucić jako niedopuszczalne.