Janczukowicz Krzysztof, Dopuszczalność zażalenia na postanowienie sądu stwierdzającego swoją niewłaściwość do rozpoznania środka odwoławczego od rozstrzygnięcia zapadłego w postępowaniu przygotowawczym

Sąd, któremu przekazano do rozpoznania zażalenie na rozstrzygnięcie zapadłe w postępowaniu przygotowawczym, np. na postanowienie prokuratora o odmowie wszczęcia albo o umorzeniu śledztwa (art. 306 i 465 § 2 k.p.k.), jest - jak każdy inny sąd - zobowiązany do badania z urzędu swojej właściwości, w ramach czego może stwierdzić swoją niewłaściwość, a więc w drodze postanowienia przekazać sprawę innemu sądowi albo organowi (art. 35 § 1 k.p.k.). Czy na to postanowienie przysługuje zażalenie? Z jednej strony wchodzi w grę art. 35 § 3 k.p.k., zgodnie z którym na postanowienie w kwestii właściwości przysługuje zażalenie, a więc w myśl tego przepisu odpowiedź jest pozytywna. Z drugiej strony pojawia się jednak art. 426 § 1 k.p.k., zgodnie z którym od orzeczeń sądu odwoławczego nie przysługuje środek odwoławczy, a więc zastosowanie tego przepisu dawałoby odpowiedź negatywną. Za którą z nich opowiadają się sądy?