Kucharski Dominik, Dopuszczalność zawieszenia postępowania przez sąd z urzędu na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. zanim strona zostanie ubezwłasnowolniona.

Zgodnie z art. 174 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania cywilnego – k.p.c., podstawą do zawieszenia przez sąd postępowania z urzędu, jest okoliczność utraty przez stronę zdolności procesowej. Jak wynika z art. 65 § 1 k.p.c., zdolność procesową mają osoby fizyczne posiadające pełną zdolność do czynności prawnych.

Na kanwie powyższych regulacji, w orzecznictwie można zaobserwować rozbieżność stanowisk sądów co do kwestii tego, czy z utratą zdolności procesowej prowadzącą do zawieszenia na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. postępowania z urzędu mamy do czynienia dopiero w sytuacji, gdy dana osoba zostanie ubezwłasnowolniona z powodu choroby psychicznej, czy też również zanim dojdzie do formalnego ubezwłasnowolnienia, gdy zachodzą przesłanki do takiego ubezwłasnowolnienia, tj. np. stwierdzono już u strony chorobę psychiczną.

Wedle jednego z poglądów, podstawą do zawieszenia postępowania w oparciu o art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. może być tylko formalne ubezwłasnowolnienie danej osoby, gdyż dopiero na skutek ubezwłasnowolnienia osoba ta traci zdolność procesową.

Wedle natomiast poglądu przeciwnego, opowiadającego się za tzw. koncepcją naturalnej niezdolności do czynności prawnych, możliwe jest zawieszenie postępowania na podstawie art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c. również w przypadku, gdy co prawda dana osoba nie jest jeszcze ubezwłasnowolniona, lecz z uwagi na jej chorobę psychiczną, zachodzą podstawy do takiego ubezwłasnowolnienia. Zwolennicy tej teorii uważają, że w takim przypadku dochodzi do utraty zdolności procesowej przez stronę zanim jeszcze dojdzie do ubezwłasnowolnienia strony.