Walczyński Ignacy, Dopuszczalność ustalenia przez sąd na potrzeby postępowania cywilnego podmiotowych znamion przestępstwa, gdy nie ustalono tożsamości sprawcy
Dopuszczalność ustalenia przez sąd na potrzeby postępowania cywilnego podmiotowych znamion przestępstwa, gdy nie ustalono tożsamości sprawcy
W orzecznictwie istnieją rozbieżności co do tego, czy jest możliwe stwierdzenie podmiotowych znamion przestępstwa, gdy nie ustalono tożsamości sprawcy. W świetle jednego ze stanowisk dopuszczalne jest ustalenie przez sąd, na potrzeby postępowania cywilnego w sprawie o odszkodowanie z tytułu czynu niedozwolonego, na podstawie całokształtu okoliczności sprawy, podmiotowych znamion przestępstwa, nawet jeżeli sprawca czynu nie został zidentyfikowany. W judykaturze Sądu Najwyższego obecne są jednak także poglądy przeciwne, akcentujące konieczność wykazania znamion podmiotowych przestępstwa w odniesieniu do zidentyfikowanego sprawcy i wyłączające możliwość zastosowania dłuższego, obecnie dwudziestoletniego, terminu przedawnienia roszczeń odszkodowawczych w tych przypadkach, w których sprawca czynu nie został imiennie wskazany.
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX