Partyk Tomasz, Dopuszczalność poboru w Polsce opłaty reprograficznej w przypadku importu urządzenia reprograficznego z kraju należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego

W judykaturze dostrzec można dwa przeciwstawne poglądy donośnie dopuszczalności poboru opłaty reprograficznej, o której mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w przypadku importu (transferu wewnątrzwspólnotowego) do Polski urządzeń reprograficznych z kraju należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Według pierwszego stanowiska orzeczniczego pochodzenie sprowadzanego do Polski urządzenia nie ma znaczenia dla poboru opłaty reprograficznej, albowiem importerem w rozumieniu art. 20 ust. 1 prawa autorskiego jest podmiot wprowadzający na rynek krajowy towary pochodzące z zagranicy, bez względu na kraj ich pochodzenia. Nadto w odniesieniu do obowiązku ponoszenia opłat reprograficznych chodzi o rekompensatę związaną z użytkiem prywatnym urządzenia na obszarze Polski, zatem dla jego istnienia nie mają znaczenia opłaty poniesione w innym kraju. Przeciwny pogląd, wykluczający możliwość poboru opłaty reprograficznej w takim przypadku, opiera się natomiast na przyjęciu, iż organizacje zbiorowego zarządzania prawami autorskimi działają nie tylko w Polsce, a urządzenia reprograficzne w Polsce nie służą do kopiowania utworów jedynie polskich autorów. Przy założeniu właściwej współpracy między organizacjami zarządzającymi prawami autorskimi w różnych krajach, pobranie opłaty reprograficznej w jednym kraju powinno zapewniać stosowną rekompensatę dla wszystkich zainteresowanych twórców i wydawców.