Partyk Tomasz, Dopuszczalność obalenia domniemania zgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym staniem prawnym w postępowaniu administracyjnym

W orzecznictwie sądów administracyjnych zauważyć można trzy stanowiska odnośnie dopuszczalności obalenia domniemania zgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym samodzielnie przez organ administracji publicznej w toku postępowania administracyjnego. Według pierwszego poglądu judykatury organ administracji publicznej nie może obalić domniemania zgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, gdyż jest to zastrzeżone do wyłącznej kognicji sądu powszechnego. Organ administracyjny może natomiast dokonać zawieszenia postępowania administracyjnego z uwagi na wystąpienie zagadnienia wstępnego, wymagającego rozstrzygnięcia przez sąd. Drugie zapatrywanie opiera się na założeniu, że przeciwdowód przeciwko domniemaniu zgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym w tym zakresie może być przeprowadzony w każdym postępowaniu jako przesłanka rozstrzygnięcia, a zatem również organ administracji publicznej może samodzielnie podważyć to domniemanie. Trzecie stanowisko orzecznicze przyjmuje natomiast, że organ administracji publicznej może samodzielnie obalić domniemanie zgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, jeżeli takie ustalenie dotyczy jedynie przesłanki, która umożliwia uzyskanie rozstrzygnięcia na drodze administracyjnoprawnej, mającego wpływ na sytuację prawną, a nie faktyczną danego podmiotu.