Partyk Aleksandra, Definicja i istota pojęcia dóbr osobistych

Jakkolwiek brak jest ustawowej definicji pojęcia dóbr osobistych, w praktyce orzeczniczej i doktrynie utrwalił się pogląd, iż są to wartości niemajątkowe, nieodłącznie związane z człowiekiem i jego naturą (odpowiednio z osobą prawną). Zawarte w art. 23 k.c. wyszczególnienie dóbr osobistych ma charakter przykładowy; katalog wartości, które można uznać za dobra osobiste jest otwarty. Nie oznacza to jednak, że każda wartość niemajątkowa może przynależeć do katalogu dóbr osobistych. To, czy określona wartość może za taką być uznana, zależy zawsze od czynników obiektywnych i nie ma na nią wpływu subiektywne poczucie osoby, która uważa określone dobro za mieszczące się w tym katalogu. Ponadto w orzecznictwie przyjmuje się, że dobra osobiste są niezbywalne i nie mogą zostać przeniesione na inny podmiot, co wynika z ich nierozerwalnego związania z podmiotem, któremu przysługują. W orzecznictwie z kręgu dóbr osobistych zgodnie wyklucza się sferę stosunków majątkowych oraz swobód i praw obywatelskich.