Gabriel-Węglowski Michał, Czyn zabroniony znęcania się nad człowiekiem lub zwierzęciem a umyślny zamiar sprawcy

Poruszone zagadnienie jest sporne, choć kontrowersja owa w znacznie większym stopniu uwidacznia się w doktrynie prawa karnego, a samym orzecznictwie w mniejszym. W judykaturze przeważa pogląd, że czyn zabroniony, którego znamieniem czasownikowym jest znęcania się (nad człowiekiem lub nad zwierzęciem) – a więc przestępstwo umyślne - może zostać jednak popełnione wyłącznie w zamiarze bezpośrednim. Pomimo upływu lat, nie może jednak znikać z pola widzenia uchwała całej Izby Karnej Sądu Najwyższego z 1975 r., w którym zawarto pogląd odmienny. Potwierdza to odwołanie się do wytycznych tego wyroku w orzeczeniu SN z 2000 r.