Pacura Marcin, Krudysz Marcin, Czyn ciągły a powaga rzeczy osądzonej

Prezentowana poniżej rozbieżność orzecznictwa dotyczy możliwości odstąpienia od nie budzącej wątpliwości wykładni językowej art. 12 obowiązującego kodeksu karnego (koncepcji jednoczynowej czynu ciągłego) na rzecz względów celowościowych (społeczna szkodliwość) poprzez dopuszczenie możliwości nie objęcia zakresem rei iudicatae (powagi rzeczy osądzonej) zachowań sprawcy skazanego uprzednio w warunkach czynu ciągłego, nieujawnionych w momencie pierwotnego postępowania sądowego a przy tym znacznie wykraczających poza stopień społecznej szkodliwości zachowań uprzednio osądzonych.