Janczukowicz Krzysztof, Brak przedmiotu oczekiwanego przez sprawcę a nieudolność usiłowania kradzieży (rozboju)

Niniejsza linia dotyczy sytuacji, w której sprawcy kradzieży nie towarzyszy zamiar ogólny zabrania wszystkiego, co się nadarzy, lecz zamiar zabrania jedynie jakichś rzeczy określonych co do rodzaju czy też wartości. Sprawca ten podejmuje więc czynności stanowiące usiłowanie, ale okazuje się, że rzeczy, których chciał zabrać, nie ma. Co ważne, są jednak rzeczy inne, zdatne do tego, by stały się przedmiotem kradzieży. Sprawca jednak nie zabiera niczego.

Sytuacja ta występuje najczęściej przy rozboju, gdzie brak rzeczy występuje przy pokrzywdzonym, ale może zdarzyć się także w ramach kradzieży z włamaniem, gdzie brak ten występuje w pomieszczeniu, do którego wdarł się sprawca.

Czy w opisanej sytuacji usiłowanie jest zwykłe (udolne) czy nieudolne (art. 13 § 2 k.k.)?