Maciejko Wojciech, Zaborniak Paweł, Ustawa o pomocy społecznej. Komentarz, wyd. IV

Komentarze
Opublikowano: LexisNexis 2013
Stan prawny: 1 marca 2013 r.
Autorzy komentarza:

Ustawa o pomocy społecznej. Komentarz, wyd. IV

Autorzy fragmentu:

Przedmowa

Ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r., poz. 182) normuje zagadnienia pomocy państwa adresowanej do najuboższej i najbardziej pokrzywdzonej życiowo warstwy społeczeństwa. Metoda regulacji oraz powierzenie spraw jurysdykcji i organizacji sfery świadczeń pomocy społecznej organom administracji publicznej pozwala zakwalifikować ten akt do materialnego prawa administracyjnego.

W czwartym wydaniu uwzględniono m.in. zmiany systemowe wprowadzone ustawą z 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 81, poz. 440), a w szczególności ustawą z 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887 ze zm.). Wydanie uwzględnia stan prawny na 1 marca 2013 r. Obejmuje też wszystkie zaktualizowane wysokości świadczeń i kryteria dochodowe oraz wskaźniki zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z 17 lipca 2012 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. z 2012 r., poz. 823).

Nie pominięto też regulacji, które już zostały opublikowane, ale ich wejście w życie ustalono na 31 grudnia 2013 r. i 1 stycznia 2015 r. Dotyczą one instytucji superwizji w pomocy społecznej, uprawnień zawodowych i kompetencji superwizorów, a także limitów zatrudnienia pracowników socjalnych. Unormowania te wprowadza wymieniona nowelizacja z 18 marca 2011 r.

Celem opracowania jest zilustrowanie podstawowych instytucji materialnoprawnych oraz procesowych z zakresu pomocy społecznej. Ramy opracowania nie pozwoliły jednak na drobiazgowe omówienie wszystkich zagadnień objętych komentowaną regulacją.

Komentarz jest adresowany do pracowników zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, w tym zwłaszcza do osób zatrudnionych w urzędach organów pomocy społecznej, prowadzących orzecznictwo w indywidualnych sprawach administracyjnych objętych problematyką ustawy. Może także służyć pomocą osobom uprawnionym do świadczeń z pomocy społecznej w skutecznym egzekwowaniu swoich praw.

Wojciech Maciejko

Paweł Zaborniak

Autor fragmentu:
Art. 1art(1)

ZAKRES PRZEDMIOTOWY REGULACJI

1.

Artykuł 1 formułuje zakres przedmiotowy ustawy. Dokonuje równocześnie kategoryzacji sfery stosunków społecznych regulowanej jej przepisami; klasyfikuje zakres przedmiotowy, dzieląc go na cztery obszary normatywne: zadania, świadczenia pomocy społecznej, jej organizację oraz kontrolę realizowaną nad jednostkami organizacyjnymi pomocy społecznej. Jak łatwo dostrzec, zakres przedmiotowy nie wyczerpuje regulacji, nie odpowiada wiernie rzeczywistemu obrazowi i rzeczywistemu zasięgowi normowania. Nie takie jednak są jego cele normatywne. Funkcją przepisów o zakresie przedmiotowym aktu jest przede wszystkim funkcja informacyjna, pozwalająca jego adresatom ocenić, czy i jakiej sfery stosunków społecznych one dotyczą. Przepisy o zakresie przedmiotowym dostarczają wiedzy o rozległości problematyki objętej aktem oraz pozwalają wnioskować o stopniu skodyfikowania tej problematyki. W szczególności mają za zadanie umożliwienie ustalenia, czy istnieją inne,...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX