Rzetecka-Gil Agnieszka, Ustawa o fundacjach. Komentarz

Geneza fundacji. Samo pojęcie „fundacja” wywodzi się od łacińskiego czasownika fundare, oznaczającego „dawanie początku czemuś, stwarzanie czegoś, tworzenie podwalin, fundamentu, ugruntowanie i wzmacnianie, zakładanie czegoś”. Rozwój fundacji jako instytucji prawnej jest ściśle powiązane z powstawaniem instytucji osób prawnych. Najpierw w prawie rzymskim doszło do zarysowania się podziału osób prawnych na universitar personarum, czyli związki osób, i universitas rerum, czyli związki o charakterze majątkowym, fundacje. Jednakże prawdziwy rozkwit fundacji przypada na czasy średniowiecza. Wówczas to dostrzeżono potrzebę realizacji takich celów społecznych, których państwo albo w ogóle nie realizowało, albo realizowało niedostatecznie. Często bywało również i tak, że fundator kierował się chęcią uwiecznienia swojego nazwiska, przyjmując je jako nazwę fundacji (por. J. Brol, Fundacje (po zmianach ustawodawczych), Bydgoszcz 1992, s. 5).

Definicja fundacji. Cechy fundacji. Ustawa o...