Pacak Mateusz, Usługi płatnicze. Komentarz

Komentarze
Opublikowano: LexisNexis 2014
Stan prawny: 1 lipca 2014 r.
Autor komentarza:

Usługi płatnicze. Komentarz

Autor fragmentu:

Wstęp

Ustawa z 19 sierpnia 2011 r. (Dz.U. Nr 199, poz. 1175 ze zm.) o usługach płatniczych należy do aktów prawnych bardzo skomplikowanych, o hybrydowym charakterze, trudnych do zrozumienia i stosowania także dla osób zawodowo zajmujących się prawem. Na stopień skomplikowania ustawy złożyło się kilka czynników:

1)

bezrefleksyjne powielanie zapisów dyrektywy PSD, którą komentowana ustawa implementuje - czego nie usprawiedliwia charakter dyrektywy jako aktu prawnego maksymalnej harmonizacji,

2)

duża abstrakcyjność regulacji, co wynika z charakteru specyficznego źródła prawa, jakim są dyrektywy Unii Europejskiej - mają one zostać transponowane do porządku prawnego każdego państwa członkowskiego, a więc cechują się dużym stopniem ogólności,

3)

nowa, co do zasady autonomiczna siatka pojęciowa wprowadzona przez ustawę,

4)

uregulowania techniczne i technologiczne, których ustawa dotyczy,

5)

hybrydowy charakter ustawy (zawiera normy prywatnoprawne, administracyjne i karne),

6)

długość ustawy.

Ustawa o usługach płatniczych składa się z wielu przepisów o charakterze prywatnoprawnym, modyfikujących ogólne rozwiązania prawa zobowiązań, dotychczasowe regulacje w prawie bankowym czy w innych ustawach związanych z dokonywaniem rozliczeń pieniężnych oraz umarzaniem zobowiązań. Przeważająca część ustawy zawiera jednak przepisy o charakterze publicznoprawnym (administracyjnym), regulując przede wszystkim zasady prowadzenia działalności przez dostawców usług płatniczych i inne podmioty świadczące usługi płatnicze oraz nadzór Komisji Nadzoru Finansowego nad tymi podmiotami.

Podstawę i źródło ustawy o usługach płatniczych stanowi dyrektywa 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 13 listopada 2007 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego zmieniająca dyrektywy 97/7/WE, 2002/65/WE, 2005/60/WE i 2006/48/WE i uchylająca dyrektywę 97/5/WE (Dz.Urz. UE 2007 L 319/1), czyli dyrektywa PSD. Dyrektywa została przyjęta jako jeden z etapów w procesie tworzenia Jednolitego Obszaru Płatności w Euro (SEPA - Single Euro Payment Area). Głównymi celami dyrektywy PSD była koordynacja krajowych porządków prawnych w zakresie świadczenia usług płatniczych - zarówno w aspekcie nadzoru nad rynkiem i podmiotów świadczących usługi, jak i w aspekcie ochrony użytkowników (usługobiorców) usług płatniczych. Jest to dyrektywą maksymalnej (pełnej) harmonizacji, dlatego też w całości została implementowana w komentowanej ustawie o usługach płatniczych. Ustawa o usługach płatniczych została uchwalona 19 sierpnia 2011 r. i weszła w życie po upływie 30 dni od ogłoszenia, tj. 24 października 2011 r.

Liczba publikacji, które dotyczą ustawy o usługach płatniczych, stale rośnie, do czego przyczynia się grono autorów publikujących w różnych branżowych czasopismach. W ostatnim czasie drukiem ukazały się dwie prace doktorskie z zakresu usług płatniczych obronione w 2013 r. (W. Iwańskiego i M. Grabowskiego). Autor wyraża nadzieję, że niniejszy komentarz będzie cennym uzupełnieniem w zakresie polskich publikacji dotyczących omawianej problematyki.

Autor fragmentu:
Art. 1art(1)

GENEZA USTAWY

1.

Ustawa o usługach płatniczych stanowi implementację dyrektywy PSD, której przyjęcie związane było z tworzeniem Jednolitego Obszaru Płatności w Euro (SEPA - Single Euro Payment Area). Głównymi celami dyrektywy PSD są: koordynacja krajowych porządków prawnych w zakresie świadczenia usług płatniczych - zarówno w aspekcie nadzoru nad rynkiem i podmiotów świadczących usługi, jak i w aspekcie ochrony użytkowników (usługobiorców) usług płatniczych. Dyrektywa PSD jest dyrektywą maksymalnej (pełnej) harmonizacji, dlatego też ustawodawca zadecydował implementowanie jej w całości w komentowanej ustawie o usługach płatniczych (co do charakteru dyrektywy: W. Pyzioł, A. Walaszek-Pyzioł, Ustawa z 2011 roku o usługach płatniczych, a umowa rachunku bankowego, PUG 2012, nr 1, s. 2). Ponadto rynek płatniczy w Unii Europejskiej jest regulowany przede wszystkim przez następujące akty prawne:

1)

rozporządzenie(WE) nr 1781/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 listopada 2006 r. w...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX