Witosz Antoni (red.), Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, wyd. III

Komentarze
Opublikowano: LexisNexis 2010
Stan prawny: 1 lipca 2010 r.
Autorzy komentarza:

Prawo upadłościowe i naprawcze. Komentarz, wyd. III

Autor fragmentu:

Wstęp

Oddane do rąk P.T. Czytelników czwarte wydanie Komentarza do Prawa upadłościowego i naprawczego nie jest prostym powtórzeniem wydania trzeciego. Prawo upadłościowe i naprawcze jest bowiem aktem prawnym dość często stosowanym w praktyce, co powoduje, że jego przepisy w znacznym zakresie stanowią przedmiot orzeczeń judykatury, na tyle istotnych, że ich wskazanie wydaje się zasadne. Ponadto problematyka zwłaszcza prawa upadłościowego, a w mniejszym zakresie prawa naprawczego jest przedmiotem licznych głosów doktryny. Wydaje się, że ich wskazanie jest ze wszech miar pożądane.

Komentarz do Prawa upadłościowego i naprawczego został napisany, co do zasady, przez praktyków, choć część autorów to także teoretycy. W głównej mierze omówiono praktyczną stronę poruszanych zagadnień, a konstrukcje teoretyczne są podnoszone jedynie w tych przypadkach, gdy mają istotne znaczenie dla rozstrzygnięć praktycznych. Z tej też przyczyny publikacja jest, co do zasady, skierowana do praktyków postępowań upadłościowych i naprawczych, bez względu na rolę, jaką odgrywają w tym procesie, ale także do wierzycieli i upadłych przedsiębiorców, którzy również są uczestnikami tego postępowania.

Komentarz uwzględnia praktykę, która ukształtowała się od dnia wejścia w życie Prawa upadłościowego i naprawczego, najnowsze orzecznictwo oraz wiele pozycji bibliograficznych o tej tematyce.

W celu ułatwienia korzystania z komentarza przez syndyków, nadzorców sądowych lub zarządców oprócz omówienia zagadnień dotyczących przepisów Prawa upadłościowego i naprawczego zamieszczono również w niezbędnym zakresie m.in. uwagi z zakresu rachunkowości, które wbrew utartemu poglądowi nie są jednoznacznie rozumiane i stosowane w tym specyficznym okresie istnienia i funkcjonowania przedsiębiorców. Wydaje się, że takie ujęcie zagadnień podnosi wartość praktyczną niniejszego komentarza.

W rozszerzonym, zaktualizowanym i uzupełnionym wydaniu czwartym uwzględniono najnowsze orzecznictwo, zarówno opublikowane, jak i niepublikowane, a także nowe doświadczenia autorów wynikające z praktyki prowadzenia czynności w ramach postępowań upadłościowych i naprawczych oraz najnowszą literaturę przedmiotu. Stan prawny komentarza to 1 marca 2012 r.

Autorami komentarza są: prof. dr hab. Halina Buk, Katedra Rachunkowości Wydziału Finansów i Ubezpieczeń Akademii Ekonomicznej w Katowicach, biegła rewident; dr hab. Rafał Adamus, profesor Uniwersytetu Opolskiego, Zakład Stosunków Gospodarczych, radca prawny; dr Dariusz Chrapoński, sędzia Sądu Okręgowego w Katowicach; Piotr Dragon, radca prawny; Leszek Guza, sędzia Sądu Okręgowego w Gliwicach; dr hab. Wojciech Klyta, Katedra Prawa Cywilnego i Prawa Prywatnego Międzynarodowego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego; Saturnin Ociessa, notariusz; dr Andrzej Pokora, Katedra Prawa Postępowania Cywilnego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego, adwokat; dr Aleksander Jerzy Witosz, Zakład Prawa Gospodarczego i Handlowego Uniwersytetu Opolskiego, radca prawny; prof. dr hab. Antoni Witosz, Katedra Prawa Gospodarczego i Handlowego Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, radca prawny; Lesław Zieliński, sędzia Sądu Okręgowego w Gliwicach.

Autor fragmentu:
Art. 1art(1)

PRAWO UPADŁOŚCIOWE I NAPRAWCZE JAKO SAMODZIELNA GAŁĄŹ PRAWA I JEJ WEWNĘTRZNA SYSTEMATYZACJA

1.

Wyodrębnienie gałęzi prawa jest długotrwałym procesem, na który ma wpływ wiele czynników, takich jak np. tradycje kultury prawnej, zmiany stosunków społecznych, akty działania prawodawcy (szerzej na temat Prawa upadłościowego jako gałęzi prawa zob. R. Adamus, Miejsce Prawa upadłościowego i naprawczego w systemie prawa, PUG 2011, nr 1, s. 16 i n.). Ukształtowana w taki sposób „systematyzacja ogólnego zbioru norm nie jest wskutek tego oparta na ostrych kryteriach podziału” (Z. Radwański, Prawo cywilne - część ogólna, wyd. 10, Warszawa 2009, s. 5). Gałąź prawa reguluje stosunki społeczne, do których się odnosi w sposób pełny. W efekcie do stosunku społecznego podlegającego regulacji danej gałęzi prawa mają bezpośrednie zastosowanie normy prawne z owej gałęzi prawa. Z kolei normy prawne z innych gałęzi prawa można stosować jedynie analogicznie lub subsydiarnie (Z. Radwański, Prawo cywilne...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX