Kruszyński Piotr (red.), Prawo o adwokaturze. Komentarz
Prawo o adwokaturze. Komentarz
1.
Artykuł 1 posługuje się określeniem adwokatura, nie definiując tego pojęcia. W art. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 615 z późn. zm.) mowa jest o tym, kto stanowi adwokaturę – jest to ogół adwokatów i aplikantów adwokackich (patrz uwagi do art. 2 pr. adw.). Treść art. 1 ust. 1 i 2 pozwala stwierdzić, że nie chodzi tu jedynie o ogół adwokatów i aplikantów adwokackich, ale o organizację samorządową, o której mowa w art. 17 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze sprost. i zm.).
2.
W art. 1 ust. 1 i 2 pr. adw. zostały określone zadania adwokatury oraz zasady, na jakich jest zorganizowana.
Organizacja adwokatury jako samorządu zawodowego ma długą historię, która w niepodległej Polsce zaczyna się od Statutu Tymczasowego Palestry Państwa Polskiego z dnia 24 grudnia 1918 r.
Samorządność zawodowa adwokatury została także zapisana w art. 17 ust. 1Konstytucji RP....
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX