Flisak Damian (red.), Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz

Komentarze
Opublikowano: LEX 2015
Stan prawny: 1 grudnia 2014 r.
Autorzy komentarza:

Prawo autorskie i prawa pokrewne. Komentarz

Autor fragmentu:

Wstęp

Dzięki bogatemu orzecznictwu oraz licznym publikacjom z zakresu prawa autorskiego, w tym kilku komentarzy, prawo autorskie staje się coraz lepiej poznaną dziedziną prawa. Stan ten jest jednak wciąż daleki od zadowalającego i to mimo upływu 20 lat od wejścia w życie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zasadniczym powodem takiego stanu rzeczy jest z jednej strony permanentny rozwój istotnej z punktu widzenia prawa autorskiego materii i pojawianie się zupełnie nowych zagadnień wymagających zaadaptowania utrwalonych konstrukcji prawnych do nowej rzeczywistości, z drugiej zaś strony niezwykle ważny wpływ na kształt polskiego prawa autorskiego wywierają unijne dyrektywy. Trudna do przecenienia jest wreszcie ranga orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wymaga to pogłębionej refleksji nad rodzimymi przepisami, a w niektórych przypadkach – całkowitej zmiany sposobu ich interpretacji.

Celem komentarza, który w imieniu autorów oddaję do rąk Czytelników, jest uczynienie kolejnego kroku na drodze do lepszego zrozumienia ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszyscy autorzy pracujący nad komentarzem są zarówno teoretykami, jak i praktykami prawa autorskiego. W opracowaniu poruszone zostały w pierwszym rzędzie zagadnienia doniosłe przede wszystkim w praktyce stosowania prawa autorskiego, autorzy nie stronią jednak od własnej, doktrynalnej próby oceny spornych zagadnień.

Komentarz stanowi opracowanie zbiorowe, każdy z autorów odpowiada za prezentowane przez siebie poglądy.

Damian Flisak

Autor fragmentu:
Art. 1art(1)

Uwagi ogólne

1.

Przedmiotem prawa autorskiego jest utwór. Został on zdefiniowany w ust. 1 jako „każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia”. Definicja ta koryguje powszechne rozumienie pojęcia utworu, które jest chyba szersze niż nadane mu na gruncie prawa autorskiego. Zawarta w ust. 1 syntetyczna definicja została uzupełniona o przykładowy katalog utworów. Taka technika legislacyjna jest często spotykana w europejskich ustawodawstwach prawnoautorskich (zob. D. Sokołowska, „Omnis definitio periculosa”, czyli kilka uwag o zmianie paradygmatu utworu (w:) Granice prawa autorskiego, red. J. Kępiński, K. Klafkowska-Wiśniowska, R. Sikorski, Warszawa 2010, s. 16 i n.). Podstawowe znaczenie w procesie interpretacji pojęcia utworu ma sformułowanie „działalność twórcza o indywidualnym charakterze”. Zawiera ono dwie przesłanki warunkujące istnienie utworu: po pierwsze, musi być on...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX