Radziszewski Edward, Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Przepisy i komentarz

Komentarze
Opublikowano: LexisNexis 2006
Stan prawny: 10 listopada 2005 r.
Autor komentarza:

Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Przepisy i komentarz

Autor fragmentu:
Ogólneall()

Uwagi wstępne

Z dniem 11 lipca 2003 r. weszła w życie ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717), która zastąpiła ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (jedn. tekst: Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz 139).

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. została jednak szybko i dość powszechnie uznana za niesprzyjającą przebiegowi budowlanego procesu inwestycyjnego. W wielu wypowiedziach, w tym prasowych, zastanawiano się, jak zapewnić sprawne inwestowanie w sytuacji, gdy z mocy przepisów tej ustawy z dniem 1 stycznia 2004 r. wygasły tzw. stare plany urbanistyczne (miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego uchwalone przed dniem 1 stycznia 1995 r.), a nowymi planami są objęte niewielkie obszary gmin. W zmienionym stanie prawnym zatem podstawą do wydawania pozwoleń na budowę stały się w szerokim zakresie decyzje administracyjne, wymagane w braku planu miejscowego (zob. art. 4 ust. 2 u.p.z.p.). Organy administracji publicznej, wydające te decyzje, korzystają w dużym zakresie z możliwości uznaniowego stosowania prawa. Dla inwestorów oznacza to niewątpliwie ryzyko inwestycyjne, związane z niepewnością co do sposobu odniesienia się przez organy orzekające do zamierzonych inwestycji, zwłaszcza co do miejsca i sposobu ich realizacji. Brak planu miejscowego może być ponadto źródłem przewlekłości załatwiania sprawy, może też wpływać na koszty inwestycji.

W celu poprawy stanu prawnego, w zakresie zagospodarowania przestrzennego, we wrześniu 2004 r. został przygotowany projekt ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym gmin. Projekt ten w styczniu 2005 r. został skierowany przez Prezesa Rady Ministrów do Sejmu na drogę ustawodawczą, jednak wobec rozbieżności poglądów w podkomisjach sejmowych po pierwszym czytaniu w Sejmie nie został przedłożony do uchwalenia.

Autor fragmentu:
Art. 1art(1)

1.

W ustawach art. 1 służy najczęściej do określenia przedmiotu danej regulacji. Biorąc pod uwagę treść art. 1 u.p.z.p., można stwierdzić, że określa on przedmiot regulacji ustawy, przedstawiony w sposób uwzględniający wyraźnie specyfikę problematyki planowania działań związanych z gospodarowaniem przestrzenią. W art. 1 ust. 1 wskazano bowiem, że działania te polegają przede wszystkim na:

1)

określeniu zasad kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego, zwłaszcza gminy, które tworzą wspólnotę samorządową związaną z odpowiednim terenem, jak też przez organy administracji rządowej oraz

2)

ustalaniu zakresu i sposobu postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele i zasad ich zagospodarowania.

W art. 1 ust. 2 określono wymagania co do treści planów zagospodarowania przestrzennego, niezbędnej do uzyskania celów tego zagospodarowania, zapewniających w szczególności poszanowanie praw i wolności obywateli, jak też respektowanie innych...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX