Różycki Karol, Kontrola celno-skarbowa. Komentarz, wyd. II

Komentarze
Opublikowano: LEX/el. 2019
Stan prawny: 18 kwietnia 2019 r.
Autor komentarza:

Kontrola celno-skarbowa. Komentarz, wyd. II

Autor fragmentu:

SŁOWO WSTĘPNE

Ustawa KAS w dziale V „Kontrola celno-skarbowa, audyt, czynności audytowe, urzędowe sprawdzenie oraz szczególne uprawnienia organów Krajowej Administracji Skarbowej oraz funkcjonariuszy Służby Celno-Skarbowej” w rozdziale 1 „Kontrola celno-skarbowa” reguluje kwestie związane z kontrolą celno-skarbową. Jak mówi sama nazwa „kontrola celno-skarbowa”, jest to połączenie dotychczasowej kontroli celnej i kontroli skarbowej, uregulowanych uprzednio odpowiednio w ustawie o Służbie Celnej i ustawie o kontroli skarbowej.

W praktyce – co do zasady – kontrola celno-skarbowa niewiele odbiega od poprzedniej kontroli celnej i kontroli skarbowej poza tym, że wykonują ją pracownicy UCS, a nie nieistniejących już urzędów celnych i urzędów kontroli skarbowej.

Różnice – przede wszystkim w uprawnieniach kontrolujących – wynikają ze zmiany podejścia ustawodawcy do celów, jakie ma spełniać kontrola celno-skarbowa w zakresie przestrzegania przez podatników przepisów prawa podatkowego. Głównym jej zamierzeniem jest bowiem skuteczne zwalczanie oszustw podatkowych na wielką skalę. Tak ustalonemu celowi służyć ma rygorystyczne traktowanie kontrolowanych przez UCS (w odróżnieniu od bardziej pobłażliwego podejścia do podatników wywiązujących się ze swoich obowiązków, a kontrolowanych i obsługiwanych przez urzędy skarbowe), jak i skoncentrowanie postępowania podatkowego w obu instancjach w jednym organie podatkowym – UCS.

Z założenia działania urzędu skarbowego kierowane są do podatników traktowanych jako „klienci”, którzy – najczęściej w ramach samorozliczenia – uiszczają należne zobowiązania. Co najwyżej zdarzają się im błędy, w których uniknięciu lub naprawie mają pomagać pracownicy urzędów skarbowych. Natomiast działalność UCS, z zasady, ma na celu zapobieganie i zwalczanie oszustw podatkowych, przynajmniej w tej części kontroli celno-skarbowej, która ma charakter „skarbowy”, a mniej „celny”. Priorytetem ustawodawcy jest nie tylko skuteczność, ale i szybkość zwalczania oszustw podatkowych.

Chociaż wiele przepisów Ordynacji podatkowej stosowanych jest odpowiednio w kontroli celno-skarbowej, celem tej publikacji nie jest omawianie zasad postępowania podatkowego i kontroli podatkowej, lecz wyjaśnienie, jak odpowiednio stosować regulacje prawne w kontroli celno-skarbowej. Dlatego też nie jest to kolejny na rynku wydawniczym komentarz do Ordynacji podatkowej, lecz próba przybliżenia kontrolowanym i ich profesjonalnym pełnomocnikom, oraz pracownikom KAS, zasad udziału w kontroli celno-skarbowej, a także jej prowadzenia.

Autor fragmentu:
Art. 54art(54)

Zakresy kontroli celno-skarbowej wskazane w art. 54 u.KAS można podzielić na kontrole leżące poprzednio w gestii organów kontroli skarbowej lub organów celnych. Pojawił się też nowy zakres kontroli – posiadania automatów do gier hazardowych.

Inny możliwy podział, wynikający z konstrukcji art. 54 u.KAS, to podział na kontrole podstawowe i kontrole pozostałe.

1.1.Zakres podstawowy kontroli celno-skarbowej

1.

Do tej grupy należy kontrola przestrzegania przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 o.p. (art. 54 ust. 1 pkt 1 u.KAS).

Chodzi tu o przepisy ustaw podatkowych, postanowień ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Tak sformułowany przez ustawodawcę zakres kontroli jest w praktyce tożsamy z zakresem kontroli podatkowej wskazanym w art. 281 § 2o.p., w którym mowa jest o sprawdzeniu,...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX