Piotrowska-Nosek Katarzyna, Komentarz do Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, [w:] Konwencje UNESCO w dziedzinie kultury. Komentarz

Konwencja z 1972 r. była tworzona jako międzynarodowy instrument ochrony zasobów kulturowych i przyrodniczych. Rozpoznanie zasobu i określenie przedmiotu działań jest podstawowym i pierwszym krokiem w procesie ochrony, konserwacji i rewaloryzacji. Pojawiający się w tytule konwencji termin „dziedzictwo światowe” nie został zdefiniowany, pojęcie to obejmuje jednak określone w art. 1 i 2dziedzictwo kulturowe i dziedzictwo przyrodnicze, podlegające ochronie na mocy konwencji ze względu na swoją „wyjątkową powszechną wartość”. Definicje te, podobnie jak w przypadku innych konwencji, kształtowały się w procesie dyskusji i negocjacji i są rozwiązaniem kompromisowym między różnymi propozycjami. Znaczenie i zakres dziedzictwa podlegającego ochronie w ramach konwencji z 1972 r. uległy znacznemu rozszerzeniu na przestrzeni lat poprzez praktykę jej stosowania i problemy, jakie pojawiały się przy wpisach na Listę światowego dziedzictwa. Dodatkowo termin...