Grzegorczyk Tomasz (red.), Kodeks wykroczeń. Komentarz, wyd. II
Kodeks wykroczeń. Komentarz, wyd. II
1.
Wykroczenia to, najogólniej ujmując, drobne naruszenia prawa. Mogą to być naruszenia nakazów lub zakazów administracyjnoprawnych, ale wykroczenia mogą mieć także charakter deliktów kryminalnych. W niektórych systemach prawnych nie są one w ogóle wyodrębniane jako kategoria odrębnych czynów zabronionych i w zakresie deliktów kryminalnych oznaczają wówczas najdrobniejszą postać określonego występku (tak np. w systemie anglo-amerykańskim), w innych stanowią, obok zbrodni i występków, trzecią kategorię przestępstw (tak np. w systemie francuskim; zob. też np. J. Pradel, Wykroczenia w prawie francuskim (w:) Rozwój polskiego prawa wykroczeń, red. T. Bojarski, M. Mozgawa, J. Szumski, Lublin 1996, s. 184-190) lub uznawane są jedynie za naruszenia administracyjne (porządkowe) i ścigane w systemie karnoadministracyjnym (np. w Austrii, a obecnie także w Niemczech, gdzie po 1968 r. ograniczono je do tzw. przekroczeń porządkowych, zwanych Ordnung...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX