Gersdorf Małgorzata i in., Kodeks pracy. Komentarz, wyd. IV

Komentarze
Opublikowano: WKP 2024
Stan prawny: 20 marca 2024 r.
Autorzy komentarza:

Kodeks pracy. Komentarz, wyd. IV

Autorzy fragmentu:

Słowo wstępne

Przedstawiany Czytelnikom Kodeks pracy. Komentarz stanowi wyczerpujące omówienie przepisów dotyczących tej dziedziny prawa. Liczne zmiany tekstu ustawy są wyrazem niekiedy różnych tendencji i wizji roli prawa pracy w regulacji stosunków pracy, są również nie zawsze odpowiedniej jakości legislacyjnej. Mając świadomość rozbieżności stanowisk w doktrynie i często niejednoznacznej linii orzecznictwa, autorzy prezentują swoje stanowiska z dozą ostrożności. Jeżeli ich pogląd różni się od stanowiska prezentowanego w judykaturze, to zawsze jest to zaznaczone i uwzględnione, aby Czytelnik mógł dokonać wyboru interpretacyjnego. Autorzy starali się prezentować koherentne poglądy, dążąc do tego, aby prezentowany przekaz interpretacyjny był spójny; nie oznacza to jednak, iż cel ten został w pełni osiągnięty, dlatego – mając świadomość wspólnej odpowiedzialności za całość Komentarza – każdy z jego współautorów ponosi odpowiedzialność za swój wkład w całość. Autorzy w swych rozważaniach starali się rzetelnie przedstawić zarówno utrwaloną linię orzeczniczą, jak i rozbieżności w rozstrzygnięciach sądowych.

Przedstawiany Czytelnikom Komentarz jest pracą zbiorową. Jego autorami są pracownicy Katedry Prawa Pracy i Polityki Społecznej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Nie oznacza to jednak, że Komentarz został napisany przez teoretyków prawa pracy, albowiem wszyscy autorzy łączą pracę naukową na Uniwersytecie Warszawskim z praktyką. Profesor Małgorzata Gersdorf jest sędzią Sądu Najwyższego w stanie spoczynku, była Pierwszą Prezes Sądu Najwyższego, a wcześniej przez ponad dwadzieścia lat praktykującym radcą prawnym. Profesor Krzysztof Rączka obecnie orzeka jako sędzia Sądu Najwyższego, wcześniej przez blisko dziesięć lat pracował w Radzie Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów. Doktor habilitowany Michał Raczkowski praktykuje jako adwokat, wcześniej przez szereg lat był członkiem Biura Studiów i Analiz Sądu Najwyższego. Doktor Wojciech Ostaszewski jest radcą prawnym, a wcześniej przez wiele lat pracował w Sądzie Najwyższym. Doktor Agnieszka Zwolińska jest asystentem ds. orzecznictwa w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego, ma także za sobą wcześniejszą praktykę radcowską.

Zawarte w Komentarzu rozważania są więc syntezą nauki i praktyki.

Autorzy

Autor fragmentu:
Art. 1art(1)Zakres regulacji

1.

Artykuł 1 w sposób syntetyczny określa zakres przedmiotowy i podmiotowy Kodeksu pracy, wskazując, iż normuje on prawa i obowiązki stron indywidualnego stosunku pracy, niezależnie od podstawy zatrudnienia. Jednak bliższa analiza Kodeksu pracy wskazuje, iż jego rzeczywisty zakres przedmiotowy i podmiotowy nie pokrywa się z tą deklaracją, gdyż jego regulacja wykracza poza zakres indywidualnych stosunków pracy, wkraczając w sferę źródeł prawa pracy zbiorowego prawa pracy, negocjacji układowych, rozstrzygania indywidualnych sporów pracy.

Zamysł skodyfikowania polskiego prawa pracy zrodził się w Polsce po II wojnie światowej pod wpływem radzieckiej teorii prawa już na przełomie lat 40. i 50. ubiegłego wieku; zaniechano go w okresie wzmożonej industrializacji opartej na ścisłej etatyzacji i podporządkowaniu pracy instrumentom dyrektywnego zarządzania. Do idei kodyfikacji prawa pracy powrócono na krótko na fali wydarzeń „październikowych” 1956 r., gdy odżyły nadzieje...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX