Świecki Dariusz (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Tom II, wyd. IV

Komentowany przepis w § 1 odnosi się zarówno do apelacji, jak i do zażalenia. Apelacja przysługuje od wyroku sądu pierwszej instancji (art. 444), zaś zażalenie – na postanowienia oraz zarządzenia (art. 459 § 1 i 2 i art. 466 § 1). Apelację można wnieść od każdego wyroku wydanego w pierwszej instancji, z tym że wobec wyroku nakazowego najpierw przysługuje sprzeciw. Zażalenie przysługuje tylko na określone rodzaje postanowień i zarządzeń.

Unormowanie § 1, ograniczające dopuszczalność wniesienia środka odwoławczego jedynie od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji, stanowi realizację kodeksowej reguły, że postępowanie karne jest dwuinstancyjne (art. 426 § 1). Reguła ta podlega ograniczeniom, gdy ustawa tak stanowi. Dotyczy to zażaleń (art. 459 § 1 i 2).

W § 1 wskazano podmioty uprawnione do wniesienia środka odwoławczego. Należą do nich strony oraz inne osoby wskazane w przepisach ustawy, np. pokrzywdzony, któremu przysługuje apelacja...