Mozgawa Marek (red.), Kodeks karny. Komentarz, wyd. VII

Przepis określa podstawowe zasady odpowiedzialności karnej, z których można wywieść ogólną definicję przestępstwa jako czynu zabronionego pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia, bezprawnego, zawinionego, społecznie szkodliwego w stopniu wyższym niż znikomy (por. szerzej na temat definicji pojęcia przestępstwa: Zawłocki (w:) System, t. 3, s. 101 i n.).

Warunkiem odpowiedzialności karnej jest popełnienie czynu (w sensie zewnętrznego zachowania się człowieka, psychicznie sterowanego, pozostającego pod kontrolą woli) w postaci działania bądź zaniechania; Wąsek (w:) Górniok i in., t. 1, s. 22-23; Zoll (w:) Zoll I, s. 44-47 (zasada cogitationis poenam nemo patitur / nullum crimen sine actione). Stąd też nie stanowią czynu np.: zachowania podjęte pod wpływem przymusu bezwzględnego (vis absoluta), w czasie fizjologicznej niemożności działania (paraliż, utrata przytomności), w stanie wyłączonej świadomości, snu...