Wróbel Włodzimierz (red.), Zoll Andrzej (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Część II. Komentarz do art. 53-116, wyd. V

Komentarze
Opublikowano: WK 2016
Stan prawny: 1 sierpnia 2016 r.
Autorzy komentarza:

Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Część II. Komentarz do art. 53-116, wyd. V

Autor fragmentu:
Art. 53art(53)

1.Zasada swobodnego uznania sądu co do rodzaju i rozmiaru kary

1.

Zgodnie z art. 53 § 1 in principio sąd wymierza karę według swego uznania w granicach przewidzianych przez ustawę. Zwrot ten potwierdza konstytucyjną kompetencję sądu do sprawowania wymiaru sprawiedliwości w sprawach indywidualnych (art. 175 ust. 1 Konstytucji RP). Zasada swobodnego uznania powiązana jest ściśle z konstytucyjną zasadą niezależności i niezawisłości sędziowskiej. Z jednej strony przyznanie sądom kompetencji do swobodnego kształtowania wymiaru kary, w ramach wyznaczonych przez ustawę, możliwe jest wyłącznie wówczas, gdy istnieją faktyczne i instytucjonalne gwarancje niezawisłości (V. Konarska-Wrzosek, Dyrektywy..., s. 54), z drugiej strony swobodny wybór najwłaściwszej sankcji karnej z punktu widzenia zakładanych celów kary stanowi wyraz zasady niezależności i niezawisłości orzeczniczej sądów.

2.

Zasada swobodnego uznania sądu w zakresie wymiaru kary "ma stworzyć sędziemu pozycję zapewniającą sprawowanie urzędu w sposób zgodny z sumieniem" (J. Utrat-Milecki, P...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX