Fras Mariusz (red.), Habdas Magdalena (red.), Kodeks cywilny. Komentarz do art. 117-125

Dawność oznacza szczególny rodzaj zdarzeń prawnych, które wiążą wywołanie skutków prawnych w postaci nabycia lub osłabienia (wygaśnięcia) prawa przede wszystkim z upływem określonego w przepisach czasu oraz innymi wskazanymi tam przesłankami. Dawność zazwyczaj klasyfikowana jest jako dawność nabywcza lub umarzająca. Pierwszy rodzaj dawności obejmuje zasiedzenie i przemilczenie i prowadzi do nabycia prawa własności przez nowego właściciela (zob. art. 172, 174, 187 k.c.). Dawność umarzająca obejmuje przedawnienie oraz terminy zawite (prekluzja). Przedawnienie powoduje osłabienie roszczenia majątkowego uprawnionego w wyniku nabycia przez zobowiązanego zarzutu przedawnienia (art. 117 § 2 k.c.), a terminy zawite wygaśnięcie uprawnienia (zob. art. 88 § 2k.c.). Choć różnice między dawnością nabywczą i umarzającą są wyraźne, to jednak w pierwszym przypadku dochodzi również do utraty prawa własności przez dotychczasowego właściciela, a w drugim do „nabycia” przez zobowiązanego...