Spyra Marcin, Znaczenie instytucji zgromadzenia i reprezentanta obligatariuszy z punktu widzenia zagranicznych emisji obligacji polskich przedsiębiorstw

Zbiorowa ochrona interesów obligatariuszy przez instytucje zgromadzenia obligatariuszy oraz reprezentanta obligatariuszy została przyjęta w prawie wielu państw kontynentalnej części Europy. Jako przykład do dalszej analizy wybrano prawo francuskie, niemieckie, szwajcarskie i włoskie. Wymienione porządki prawne przewidują istnienie struktury umożliwiającej kolektywne podejmowanie decyzji przez obligatariuszy oraz ich reprezentację. Organami tej struktury są zgromadzenie obligatariuszy oraz ich reprezentant. Zgromadzenie obligatariuszy umożliwia podejmowanie (na zasadzie większości) decyzji dotyczących: osoby reprezentanta obligatariuszy, zmiany warunków emisji, zgody na układ w postępowaniu upadłościowym itd. Zgromadzenie obligatariuszy może zwołać dłużnik (jego zarząd) lub przedstawiciel obligatariuszy (1165 szwajcarskiego Kodeksu zobowiązań, § 3 niemieckiej ustawy o obligacjach [SchVG], art. L 228–58 francuskiego Kodeksu handlowego, art. 2415 włoskiego Kodeksu cywilnego). Wniosek o...