Ulanowska Mirosława, Zawieszenie postępowania

W ustawie z dnia 17 października 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego – dalej k.p.c. – podstawy wstrzymania biegu postępowania sądowego określa instytucja zawieszenia postępowania. Instytucja ta może znaleźć zastosowanie de facto na każdym etapie postępowania, niezależnie od jego trybu czy rodzaju, o ile w jego toku wystąpią przesłanki zawieszenia szczegółowo określone w art. 173-178 k.p.c., ale także i w innych przepisach kodeksu postępowania cywilnego, np. art. 428 k.p.c., 440 k.p.c. Zawieszenie postępowania zawsze przybiera formę postanowienia, które może zapaść również na posiedzeniu niejawnym oraz podlegającego zaskarżeniu. Cechą charakterystyczną dla tej instytucji jest możliwość doprowadzenia do formalnego zakończenia postępowania (umorzenie) albo dalsze prowadzenie postępowania (podjęcie sprawy na nowo) bez procesowej szkody dla stron tegoż postępowania.