Kania Marcin, Zaspokojenie wierzyciela rzeczowego w upadłości konsumenckiej

W świetle zasady wyrażonej przez treść art. 20 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe "wniosek o ogłoszenie upadłości może zgłosić dłużnik lub każdy z jego wierzycieli osobistych". Tym samym, o ile regulacja ta co do postrzegania uprawnień przysługujących dłużnikowi nie budzi żadnych wątpliwości to już kwestie sporne powstają przy próbie określenia czy odnosi się ona również do wierzycieli rzeczowych, którzy nie posiadają roszczeń osobistych w stosunku do dłużnika. Aby lepiej zobrazować przedmiotowy problem należy wskazać, iż jeszcze do niedawna treść przywołanego przepisu wskazywała, iż „wniosek o ogłoszenie upadłości może zgłosić dłużnik lub każdy z jego wierzycieli”. Tym samym przepis ten w żaden sposób nie określał czy dotyczy on zarówno wierzycieli osobistych jak i rzeczowych. Z pomocą przyszedł wówczas Sąd Najwyższy, który to w nieaktualnej już uchwale z dnia 6 czerwca 2014 r., sygn. akt III CZP 23/14 wskazał, iż wierzyciel hipoteczny niebędący wierzycielem osobistym dłużnika był uprawniony do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie jego upadłości. Zastrzec jednak należy, iż z dniem 1 stycznia 2016 r. przepis ten uzyskał brzmienie dookreślające, iż uprawnienie do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości dotyczy właśnie wierzycieli osobistych. Powstaje więc pytanie co z wierzycielami rzeczowymi, którym uprawnienie to przyznał Sąd Najwyższy w przywołanym powyżej orzeczeniu?