Litwińczuk Hanna, Zasady opodatkowania transgranicznych fuzji, podziałów, wniesienia majątku i zamiany udziałów w świetle prawa wspólnotowego

Państwa członkowskie w swych ustawodawstwach krajowych przewidziały rozwiązania podatkowe mające na celu przesunięcie opodatkowania w czasie do momentu realizacji nadwyżek wartości tylko w przypadku fuzji, w których uczestniczyły spółki krajowe. Gdy spółka krajowa łączyła się ze spółką mającą siedzibę w innym państwie członkowskim, nie mogła skorzystać z rozwiązań podatkowych przewidzianych dla fuzji krajowych. Dyskryminacja podatkowa fuzji transgranicznych w porównaniu z fuzjami krajowymi została uznana za istotną przeszkodę w tworzeniu wewnętrznego wspólnego rynku. W celu wyeliminowania tej dyskryminacji Rada Unii Europejskiej uchwaliła 23 lipca 1990 r. Dyrektywę nr 90/434/EEC o wspólnym systemie podatkowym dla fuzji, podziałów, wniesienia majątku i zamiany udziałów w odniesieniu do spółek różnych państw członkowskich, zwaną dalej Dyrektywą.