Ulanowska Mirosława, Wyłączenie sędziego

W ustawie z dnia 17 października 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego – dalej k.p.c. – gwarantem wynikającej z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych niezawisłości sędziowskiej oraz prawa stron do bezstronnego rozstrzygnięcia sprawy jest instytucja wyłączenia sędziego uregulowana w art. 48–53¹ k.p.c. Celem tej instytucji jest uniknięcie przypadków, w których ze względu na pewne okoliczności faktyczne, a nawet prawne, sędzia nie może orzekać w danej sprawie albo powstała lub może powstać uzasadniona wątpliwość co do jego bezstronności przy rozpoznaniu i rozstrzygnięciu konkretnej sprawy. Niniejsze opracowanie ma na celu przybliżenie charakteru tej instytucji oraz jej wpływu na czynności procesowe w toku postępowania.