Strzelec Dariusz, Ustalenie podstawy opodatkowania przy opodatkowaniu dochodów ze źródeł nieujawnionych

W związku z wyrokami Trybunału Konstytucyjnego dotyczącymi przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych z dnia 29 lipca 2014 r. oraz z dnia 18 lipca 2013 r. powstała konieczność nowego unormowania całej instytucji, w przedmiocie której wypowiedział się TK. Zmiany stały się konieczne zarówno w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jak i w ordynacji podatkowej. Kwestia sposobu zdefiniowania pojęcia przychodów objętych sankcyjną stawką oraz stworzenia nowych zasad ustalania ich wysokości była jednym z najpoważniejszych zadań, jakie stanęły przed ustawodawcą po wyrokach TK. W przepisach uznanych za niezgodne z Konstytucją pojęcia „przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzące ze źródeł nieujawnionych” nie były zdefiniowane, lecz istniała jedynie formuła ustalania jego wielkości. Wskazywała ona na kilka elementów, na podstawie których organy podatkowe wnioskowały o wystąpieniu tego przychodu, a następnie określały jego wysokość, a praktyczne zasady stosowania przepisu zostały wykształcone w praktyce podatkowej. Istotnym mankamentem postępowań prowadzonych na podstawie starych przepisów było to, że organy podatkowe w znacznej mierze koncentrowały się na poniesionych wydatkach, uznając, iż to podatnik powinien udowodnić okoliczności, na jakie się powołuje, w zakresie źródeł pochodzenia przychodów .