Koralewski Michał, Umowa przelewu wierzytelności

Co do zasady, wierzyciel może swobodnie dysponować swoją wierzytelnością oraz przenosić ją na osoby trzecie bez zgody dłużnika. Na uprawnienie to, jak również na jego zakres ma jednakże wpływ szereg czynników, począwszy od treści stosunku zobowiązaniowego, treści przepisów prawa, aż po właściwości danego zobowiązania. Dodatkowo, w niektórych przypadkach ustawy wprost wyłączają możliwość dokonania przelewu wierzytelności, w innych zaś strony mogą modyfikować ramy prawne tegoż stosunku zobowiązaniowego.

Popularna w obrocie gospodarczym umowa cesji (przelewu) wierzytelności niesie za sobą liczne prawa i obowiązki zarówno dla jej stron, jak i samego dłużnika. Sytuacja tego ostatniego, bowiem nie może ulec pogorszeniu względem pierwotnego węzła obligacyjnego łączącego go ze zbywcą (wierzycielem pierwotnym).

Wielość stosunków prawnych nie wyklucza przy tym istotnej roli notariusza przy zawieraniu umów przelewu wierzytelności. W niektórych przypadkach umowy tego typu powinny zostać zawarte w formie aktu notarialnego, albo formie pisemnej z podpisem notarialnie poświadczonym. Ponadto, wybór tej formy może zostać narzucony bezpośrednio przez strony.